کد مطلب:68590 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:336
با شهادت امام حسین علیه السلام برای بار دوم آوازه ی غدیر تا دورترین نقاط دنیا رفت و حتی كفار و مشركین اهل سقیفه را لعنت كردند و سرفرازی غدیر را آفرین گفتند. اما این بار جنگ سقیفه و غدیر زبانه كشید و حسد و كینه ی اهل سقیفه چنان شعله كشید كه سلاّخانی چون حَجاج را به نیابت از سقیفه برگزیدند و آنها هم با چراغ آمدند و فدائیان غدیر را برگزیدند و در مذبح سقیفه قطعه قطعه كردند. امثال قنبر و... خود را خوش به بستر شهادت غدیر معرفی كردند. اگر چه زبانشان را بریدند و یا از پشت سر بیرون آوردند، اما این بهایی بود كه بخاطر غدیر پرداختند. گویا حزب سقیفه ی سخیف بخوبی دریافتند كه غدیر هنوز زنده است و هر روز [صفحه 22] زنده تر می شود. غدیر در انتظار نسلهایی است كه چون جانان گمشده با آغوش باز آن را پذیرا خواهند شد و با پای دل در صحرای غدیر حضور می یابند و با صاحب غدیر بیعت می كنند.
غدیر از همان روز كربلا حیات حقیقی خود را آغاز كرد، و پس از 50 سال كه در چنگال سقیفه و اوباش آن گرفتار بود برگ جدیدی از تاریخ خود را ورق زد.
صفحه 22.